Η Πράσινη Κάρτα είναι ένα Διεθνές Πιστοποιητικό Ασφάλισης, το οποίο ισχύει στις 47 χώρες που συμμετέχουν στο Σύστημα Πρασίνων Καρτών.

Η Πράσινη Κάρτα πιστοποιεί ότι ο οδηγός ενός αυτοκινήτου που κυκλοφορεί σε μια ξένη χώρα  έχει τουλάχιστον την ασφαλιστική κάλυψη αστικής ευθύνης έναντι τρίτων η οποία ισχύει στην χώρα αυτή την οποία επισκέπτεται.

Εξυπηρετεί δύο βασικούς στόχους:

• Τη διευκόλυνση της διασυνοριακής κυκλοφορίας των οχημάτων με τη χρήση ενός διεθνώς αποδεκτού εγγράφου που πιστοποιεί την ύπαρξη ασφαλιστικής κάλυψης.

• Την εξασφάλιση ότι τα θύματα ατυχημάτων από ξένα οχήματα δεν βρίσκονται σε μειονεκτική θέση.

Το Διεθνές αυτό Πιστοποιητικό Ασφάλισης εκδίδεται από τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις και χορηγείται στους ασφαλισμένους τους υπό την αιγίδα του αρμόδιου Εθνικού Γραφείου Διεθνούς Ασφάλισης.

Στην Ελλάδα, η χορήγηση του εντύπου της Πράσινης Κάρτας στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις, προς χρήση από τους ασφαλισμένους τους, γίνεται μέσω ειδικής ηλεκτρονικής εφαρμογής του Γραφείου Διεθνούς Ασφάλισης (ΓΔΑ). Η πλατφόρμα αυτή επιτρέπει επίσης στο ΓΔΑ να έχει μια κεντρική βάση με όλες τις πράσινες κάρτες που εκδίδονται για αυτοκίνητα με ελληνικές πινακίδες κυκλοφορίας.

Τα κράτη για τα οποία ισχύει η Πράσινη Κάρτα αναγράφονται με τα διεθνή διακριτικά γράμματα μέσα σε γραμμικό πλαίσιο. Τα 31 κράτη - μέλη του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου περιλαμβανομένης της Ελβετίας (και του Λιχτενστάιν) αποτελούν μία εδαφική ενότητα και για το λόγο αυτό στο έντυπο της Πράσινης Κάρτας εμφανίζονται σε ένα ενιαίο πλαίσιο. Οι υπόλοιπες χώρες του Συστήματος εμφανίζονται χωριστά η κάθε μία στο πλαίσιο των 47 χωρών που μετέχουν στο Σύστημα.

Τι πρέπει να προσέχετε

• Η Πράσινη Κάρτα μπορεί να εκδοθεί μόνο από ασφαλιστική επιχείρηση ή τον εξουσιοδοτημένο διαμεσολαβητή της. Οι αυτοκινητιστές θα πρέπει να λαμβάνουν Πράσινες Κάρτες από την ασφαλιστική επιχείρηση που έχει εκδώσει το ασφαλιστήριο αστικής ευθύνης αυτοκινήτων.

• Η Πράσινη Κάρτα δεν ισχύει για τις χώρες των οποίων τα διεθνή αναγνωριστικά έχουν διαγραφεί με Χ.

• Εάν το διεθνές αναγνωριστικό έστω μίας χώρας του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου διαγραφεί, αυτή η Πράσινη Κάρτα παύει να ισχύει για όλες τις χώρες του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου.

• Η Πράσινη Κάρτα δεν ισχύει στη χώρα το Γραφείο της οποίας την έχει εκδώσει.

• Απαγορεύεται να εκδοθεί για οχήματα με ξένη πινακίδα κυκλοφορίας.

Τι άλλαξε από 1ης.07.2020

Με απόφαση του Συμβουλίου των Γραφείων έχει δοθεί η δυνατότητα, σε όσα Γραφεία το επιθυμούν, από την 1η Ιουλίου 2020,  να εκδίδουν την Πράσινη Κάρτα (International Motor Insurance Certificate) σε λευκό χαρτί με μαύρα γράμματα και να επιτρέπουν στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις- μέλη τους να την αποστέλλουν σε αρχείο pdf ηλεκτρονικά με e-mail ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο, στον ασφαλισμένο τους ο οποίος θα μπορεί στη συνέχεια να την εκτυπώσει π.χ. στο σπίτι του σε λευκό χαρτί και σε μια σελίδα.

Το Ελληνικό Γραφείο έχει ήδη κάνει χρήση της δυνατότητας αυτής και  οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις-μέλη του μπορούν πλέον να εκτυπώνουν το Διεθνές Πιστοποιητικό Ασφάλισης σε λευκό χρώμα με μαύρα γράμματα.

 Διευκρινίζεται ότι οι ασφαλιστικές αγορές οι οποίες επιθυμούν να συνεχίσουν να εκδίδουν την Πράσινη Κάρτα σε χαρτί πράσινου χρώματος, διατηρούν τη δυνατότητα αυτή. Ωστόσο, θα πρέπει να δέχονται τις λευκές Κάρτες - Πιστοποιητικά Διεθνούς Ασφάλισης με τις οποίες θα είναι εφοδιασμένα τα οχήματα άλλων χωρών.

Περισσότερες πληροφορίες μπορούν να αναζητηθούν στην ιστοσελίδα του CoB www.cobx.org.

Η Πράσινη Κάρτα δεν είναι αναγκαία για όλες τις χώρες

Η συμβολή της Πράσινης Κάρτας στη διευκόλυνση της διεθνούς κυκλοφορίας των αυτοκινήτων υπήρξε περισσότερο από σημαντική.

Οι αυτοκινητιστές που επιθυμούσαν να διασχίσουν τα σύνορα των  χωρών που συμμετείχαν στο Σύστημα της Διεθνούς Ασφάλισης Αυτοκινήτων δεν ήταν πλέον αναγκασμένοι να συνάπτουν μια νέα συνοριακή ασφάλιση κατά την είσοδο τους σε άλλη χώρα, αλλά είδαν την εθνική τους ασφάλιση να αναγνωρίζεται στη χώρα επίσκεψης με την απλή επίδειξη της Πράσινης Κάρτας.

Ωστόσο, είναι προφανές ότι ένα σύστημα επίδειξης ενός εγγράφου σε κάθε διέλευση των συνόρων εξακολουθεί να είναι χρονοβόρο και δημιουργεί πιθανά εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων και αγαθών.

Για το λόγο αυτό, με την ενθάρρυνση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, 36 από τις 47 χώρες που συμμετέχουν στο Σύστημα Πράσινης Κάρτας (δείτε εδώ τις χώρες του Συστήματος)  αντικατέστησαν την Πράσινη Κάρτα από την Πολυμερή Σύμβαση Εγγυήσεως (Multilateral Agreement) σύμφωνα με την οποία η μία χώρα αναγνωρίζει την ασφάλιση αστικής ευθύνης αυτοκινήτου της άλλης με βάση την "τόπο συνήθους στάθμευσης του οχήματος". (Για να δείτε τη σύμβαση που είναι ανηρτημένη στην ιστοσελίδα του CoB πατήστε εδώ). Έτσι, για τους αυτοκινητιστές από αυτές τις 36 χώρες (μεταξύ των οποίων όλες οι χώρες-μέλη της Ε.Ε.), η Πράσινη Κάρτα δεν αποτελεί πλέον απαιτούμενο έγγραφο κατά τη διέλευση των συνόρων. Απαιτείται όμως για τη διευκόλυνση των αστυνομικών αρχών σε περίπτωση ατυχήματος αφού η ανάγνωση των στοιχείων ενός εθνικού ασφαλιστηρίου στην εθνική γλώσσα κάθε χώρας δεν είναι πάντοτε εύκολη υπόθεση.

Οι χώρες που συμμετέχουν στην Πολυμερή Σύμβαση Εγγυήσεως, δέχονται ότι ένα ξένο όχημα με πινακίδα κυκλοφορίας μιας εξ αυτών (δεδομένου ότι κατά κανόνα το αυτοκίνητο έχει «τόπο συνήθους στάθμευσης» στη χώρα της οποίας φέρει την πινακίδα κυκλοφορίας), θα θεωρείται  ασφαλισμένο, ακόμη και αν (κατά παράβαση της σχετικής νομοθετικής υποχρέωσης) δεν είναι. Το Εθνικό Γραφείο της χώρας στην οποία το όχημα έχει «τόπο συνήθους στάθμευσης»/πινακίδα κυκλοφορίας, εγγυάται την πληρωμή  των ζημιών που τυχόν θα προκληθούν από αυτό το όχημα στις άλλες χώρες που συμμετέχουν στη Πολυμερή Σύμβαση, ακόμη και αν το όχημα αποδειχθεί ότι δεν είναι  ασφαλισμένο.

Ως εκ τούτου, οι αυτοκινητιστές θα πρέπει να ζητούν να μάθουν από τους ασφαλιστές τους:

1. Ποια – εάν υπάρχουν – ασφαλιστικά έγγραφα είναι απαραίτητα για τις χώρες που πρόκειται να επισκεφθούν.

2. Την έκταση της κάλυψης που παρέχεται από τα δικά τους ασφαλιστήρια συμβόλαια αυτοκινήτων για τις χώρες που πρόκειται να επισκεφθούν.

3. Τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί σε περίπτωση ατυχήματος στη χώρα επίσκεψης.